ΓΛΩΣΣΑ Α΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΚΩΔΙΚΕΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ 1η ΕΝΟΤΗΤΑ

 ΜΙΑ ΑΦΟΡΜΗ ΓΙΑ ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΜΑ ΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ

  

  Στην πρώτη ενότητα της Γλώσσας Α΄ γυμνασίου, μιλάμε για τους κώδικες επικοινωνίας. Ευκαιρία να μιλήσουμε για τον Κώδικα του Γυμνασίου, δηλαδή να τους πούμε τα πρώτα πράγματα που χρειάζονται να γνωρίζουν ώστε να γίνει η φοίτησή τους πιο αποτελεσματική. Εδώ παραθέτω μερικές σκέψεις μου, ανοιχτές προς συζήτηση και συμπλήρωση από όποιον ενδιαφέρεται. 

    Οι μαθητές στην Α΄ Γυμνασίου είναι σε θέση να αναγνωρίσουν ότι οι γλώσσες που μιλούν είναι πολλές στην καθημερινότητά τους: άλλο κώδικα χρησιμοποιούν και οι ίδιοι όταν κινούνται με τα πόδια ή το ποδήλατο στο δρόμο (κώδικας οδικής κυκλοφορίας), άλλον κώδικα χρησιμοποιούν με έναν φίλο για να επικοινωνήσουν την ώρα του διαγωνίσματος (νοήματα, χειρονομίες), άλλον κώδικα χρησιμοποιούν όταν θέλουν να ζητήσουν χάρη από τους γονείς. Ευκαιρία είναι λοιπόν, ανάμεσα σε όλους αυτούς τους κώδικες, να συμπεριλάβουμε και τον κώδικα που ισχύει στο Γυμνάσιο. 

    Είναι η πρώτη φορά που οι μαθητές μπορούν να συζητήσουν συνειδητά την έννοια του κανόνα για την καλή λειτουργία μιας ευρύτερης μονάδας -του σχολείου. Ο κώδικας του Γυμνασίου είναι τα προαπαιτούμενα που οφείλουμε να γνωρίζουμε ως μέλη της κοινωνίας του:

α)πώς μιλάμε, β)πώς συμπεριφερόμαστε, γ)ποιες είναι οι υποχρεώσεις μας, δ)ποια τα δικαιώματά μας,  ε) πώς βάζουμε στόχους.

α)Πώς μιλάμε: Είμαστε ένα σκαλί πάνω από το δημοτικό. Έχουμε δικαίωμα να μιλάμε με θάρρος, και να κάνουμε λάθη. Από τα λάθη μας μαθαίνουμε. Τα λάθη μας δεν δείχνουν ποιοι είμαστε. Δείχνουν ότι δεν φοβόμαστε να ανοιχτούμε στον κόσμο, γιατί είμαστε περήφανοι για τον εαυτό μας. Είμαστε περήφανοι διότι γνωρίζουμε να μιλάμε με τρόπο που δεν προσβάλει. Γνωρίζουμε πως αν μιλήσουμε άσχημα σε κάποιον, μόνο τον εαυτό μας προσβάλλουμε και κανέναν άλλον. Επομένως σεβόμαστε τους γύρω μας, διότι πρώτα σεβόμαστε τον εαυτό μας. 

β) Πώς συμπεριφερόμαστε: Σέβομαι τον εαυτό μου θα πει παρέχω την εικόνα του προς τους άλλους όσο πιο ευγενική και καλή μπορώ. Και τους συμμαθητές και στους καθηγητές. Το σχολείο είναι ο τόπος εξάσκησης της καλής συμπεριφοράς. Δεν είναι η γειτονιά μας ούτε το σπίτι μας. Οι καθηγητές δεν είναι οι γονείς μας. Είναι εδώ για να μας δώσουν τον τρόπο να δουλέψουμε περισσότερο τον εγκέφαλό μας και να τον κάνουμε πιο έξυπνο και ευέλικτο. Με τις ασκήσεις και με τις συμβουλές τους. Γι' αυτό τους αξιοποιούμε με το να είμαστε ευγενικοί και μεγαλόψυχοι μαζί τους, όπως είναι κι εκείνοι μαζί μας. Το ντύσιμό μας επίσης είναι απλό, τέτοιο που να μπορεί ο καθένας να το φορέσει, ακόμα κι αν είναι υπέρβαρος ή αδύνατος. Δεν φέρνουμε σε άσχημη θέση κανέναν με την συμπεριφορά ή την εμφάνισή μας. Γιατί το ίδιο θέλουμε να κάνουν και οι άλλοι προς εμάς. 

γ)Οι υποχρεώσεις μας είναι όπως εκείνες σε μια λεωφόρο με μεγάλη κίνηση: Για να φτάσουμε όλοι στον προορισμό μας, ο καθένας οδηγεί κοιτώντας τους γύρω του, και δεν πέφτει πάνω στους άλλους. Έτσι και στο σχολείο, όλοι έχουν μια θέση και κινούνται με βάση αυτήν: 

1)Οι εκπαιδευτικοί είναι υποχρεωμένοι να κάνουν μάθημα, και γι' αυτό τους βοηθάμε. Αν μας ενδιαφέρει το μάθημα, συμμετέχουμε και το κάνουμε ακόμα καλύτερο! Αν δεν μας ενδιαφέρει, κάνουμε ησυχία για να αφήσουμε τους υπόλοιπους να παρακολουθήσουν. Διαφορετικά υπάρχει κίνδυνος τρακαρίσματος: να χάσουμε τη χρονιά από τις πολλές φορές που θα μας βγάλουν έξω οι καθηγητές. 

2)Οι καθηγητές είναι υπεύθυνοι για τους μαθητές την ώρα του μαθήματος. Γι' αυτό αν είμαστε υπεύθυνοι του απουσιολογίου, μαθαίνουμε πως χωρίς εμάς δεν μπορεί ο καθηγητής να ξεκινήσει το μάθημα, αφού πρέπει να γνωρίζει ποιος λείπει. Η απουσία που θα μπει στο όνομα ενός μαθητή δεν είναι τιμωρία. Είναι η απόδειξη ότι ο καθηγητής δεν είναι υπεύθυνος για τη σωματική ακεραιότητα του μαθητή αυτού. 

3)Οι υπόλοιπες υποχρεώσεις μας αναλυτικά καταγράφονται στον Εσωτερικό Κανονισμό Σχολικής Μονάδας και είναι αναρτημένος στις τάξεις ή στους διαδρόμους του Σχολείου μας. 

δ) Τα δικαιώματά μας: το να πηγαίνουμε στο σχολείο είναι η άσκηση του πιο σημαντικού δικαιώματός μας στη ζωή. Έχουμε δικαίωμα στη μάθηση, στην ανάπτυξη. Δεν μπορεί κανείς να μας κρατήσει στο σπίτι και να μας βάλει να δουλεύουμε -εκτός από εξαιρετικές  περιπτώσεις. Οι καθηγητές μας είναι εκεί για να βοηθήσουν τον εγκέφαλό μας να αναπτυχθεί με όλους τους τρόπους: με τον αναλυτικό τρόπο μέσα από τα θεωρητικά μαθήματα, με τον συνθετικό τρόπο μέσα από τα θετικά μαθήματα, με τη γύμναση του σώματος, με τον προβληματισμό που θα μας εμφυσήσουν για τα κοινωνικά θέματα. Έχουμε δικαίωμα να μαθαίνουμε σωστά, ώστε να μπορούμε να αναπτύξουμε άποψη, και να μπορούμε να κάνουμε διάλογο. Έχουμε δικαίωμα να μάθουμε πώς θα γίνουμε δημοκρατικοί πολίτες του αύριο. Έχουμε δικαίωμα να πάρουμε όλες τις γνώσεις που θα μας βοηθήσουν στη ζωή μας. Έχουμε δικαίωμα να είμαστε ασφαλείς μέσα στο σχολείο, και φροντίζουμε και εμείς να ενημερώνουμε τον αρμόδιο καθηγητή αν κάποιος μας φοβίσει, εκβιάσει, απειλήσει. 

 ε) Πώς βάζουμε στόχους: στο Γυμνάσιο κάθε εβδομάδα γινόμαστε καλύτεροι, και αυτό φαίνεται από τις ασκήσεις που γράφουμε στο τετράδιο Εργασιών μας. Κάθε φορά που μας κάνουν μια παρατήρηση για την επίδοσή μας, γραπτά ή προφορικά, μας βάζουν έναν στόχο για να πετύχουμε. Η επόμενη εβδομάδα θα περιέχει εξάσκηση πάνω σ' αυτόν τον στόχο. Το κάνουμε συνειδητά. Όσο πιο συνειδητά δουλεύουμε με το μυαλό μας, τόσο πιο έξυπνοι γινόμαστε. Κανείς δεν μπορεί να είναι καλύτερος δάσκαλος για εμάς, από τον ίδιο τον εαυτό μας. 

Το Γυμνάσιο είναι ένας οργανισμός, όπως το σώμα μας, και χρειάζεται όλους μας για να λειτουργήσει σωστά και να γίνει το Τέλειο Σχολείο: οι μαθητές βοηθούν τον καθηγητή με τη συμμετοχή τους για να γίνει το Σούπερ Μάθημα, ο καθηγητής βοηθά τους μαθητές  δίνοντάς τους όσα έχουν δικαίωμα να γνωρίσουν στη ζωή τους ώστε να προοδεύσουν, και ο διευθυντής βοηθά τους καθηγητές και τους μαθητές να ζουν σε ένα ασφαλές και οργανωμένο περιβάλλον μάθησης. Για τον λόγο αυτό όλοι είναι σεβαστοί για τον ρόλο τους μέσα σ' αυτόν τον ζωντανό οργανισμό. Και έχουν δικαίωμα να τον κάνουν όσο καλύτερο μπορούν.  

                                                       Tα δικαιώματα του παιδιού:

Το Δικαίωμα στην Εκπαίδευση

 

1. Όλοι έχουν δικαίωμα στην εκπαίδευση. Η εκπαίδευση θα είναι δωρεάν, τουλάχιστον στα στοιχειώδη και θεμελιώδη στάδια. Η στοιχειώδης εκπαίδευση είναι υποχρεωτική. Η τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση θα είναι γενικά διαθέσιμη και η τριτοβάθμια εκπαίδευση θα είναι εξίσου προσβάσιμη σε όλους με βάση την αξία.

2. Η εκπαίδευση στοχεύει στην πλήρη ανάπτυξη της ανθρώπινης προσωπικότητας και στην ενίσχυση του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών. Θα προάγει την κατανόηση, την ανεκτικότητα και τη φιλία μεταξύ όλων των εθνών, φυλετικών ή θρησκευτικών ομάδων και θα προωθεί τις δραστηριότητες των Ηνωμένων Εθνών για τη διατήρηση της ειρήνης.

3. Οι γονείς έχουν προηγουμένως το δικαίωμα να επιλέξουν το είδος της εκπαίδευσης που θα δοθεί στα παιδιά τους.

    (Οι φωτογραφίες έχουν αντληθεί από το διαδίκτυο

Τα δικαιώματα στην εκπαίδευση από τον ιστότοπο:

https://www.youthforhumanrights.org/what-are-human-rights/videos/right-to-education.html)

ΑΙΤΗΜΑΤΑΚΙ

Αν κάποιος από τους διαχειριστές του ιστολογίου γνωρίζει, θα ήθελα να μάθω για την παρουσίαση του μαθήματος ως μια καλά οργανωμένη θεατρική παράσταση.

Βαριόμαστε στα σχολεία σας!

Με το μετρό επιστρέφαμε από το Σύνταγμα στη Δουκίσσης Πλακεντίας. Πολλοί πιτσιρικάδες από την καθιστική διαμαρτυρία έξω από τη Βουλή, αρκετοί ενήλικες. Μια ηλικιωμένη γλυκομίλητη και ζωηρή κυρία (σκέφτηκα: μπορεί να είδε τον Μάη του 68) έπιασε κουβέντα με τα παιδιά. Η συζήτηση έφτασε στις καταλήψεις και η κυρία προσπάθησε να αναπτύξει το επιχείρημα αν το σχολείο είναι ανυπόφορο, τότε επιχειρήστε να το μπλοκάρετε ζητώντας το λόγο και τοποθετούμενοι από άλλη οπτική γωνία.
-Δύσκολο έργο έβαλε στον εαυτό της, σκέφτηκα, και ίσως το επιχείρημα να έπρεπε να το απευθύνει σε φοιτητές και όχι σε μαθητές Γυμνασίου.
Η πρότασή της θύμιζε τα "αντι-μαθήματα" των καταληψιών φοιτητών από το 1968 και εξής. Ετοιμαζόμουν να παρέμβω κι εγώ στη συζήτηση, όταν μια μικρή ξέσπασε:
-Τα βαριόμαστε τα σχολεία σας! Ούτε ξέρω πόσα μαθήματα ούτε ξέρω πόσες ώρες, πρέπει να καθόμαστε και να ακούμε κάποιον. Κι οι περισσότεροι δεν ξέρουν να διηγούνται και καλά! Είναι αξιοθρήνητοι! Και τα βιβλία; Ούτε τα παιδιά αυτών που τα γράψανε δεν τα καταλαβαίνουν!
-Και πώς θα ήταν το σχολείο που θα σου άρεσε, ρώτησα.
Με κοίταξε εξεταστικά, όχι για να κερδίσει χρόνο αλλά για να εξετάσει άλλον έναν ενήλικα που της μιλούσε.
-Να μη μας μιλάνε και εμείς να πρέπει να ακούμε. Να ΚΑΝΟΥΜΕ πράματα! Δεν ξέρω πώς να το πω. Πότε έμαθε κανείς ακούγοντας ή διαβάζοντας; Όλοι ΚΑΝΟΝΤΑΣ έμαθαν. Κι απ'τα σωστά κι απ'τα λάθη τους! Εγώ πρέπει να πω πώς να είναι τα σχολεία; Κι εκείνοι οι υπουργοί; Όλο ανοησίες λένε, κι όλο αλλάζουν τις εξετάσεις! Αν έκανα εγώ τόσες ανοησίες θα με κόβανε, αυτούς γιατί δεν τους κόβουν;
Κοίταζα με αμηχανία: πολλές θεωρίες μάθησης συμπυκνωμένες σε μια φράση, πολλές διαγράμμένες με μια φράση, και μάλιστα ενός δεκατετράχρονου! Και μήπως δεν έθετε και το πολιτικό πλαίσιο με τον ορθότερο τρόπο; Οι ενήλικες και οι πολιτικοί να βρουν τη λύση. Κι αν οι πολιτικοί δεν μπορούν, ας τους αλλάξουν οι ενήλικες.
Ντράπηκα, ανήκα στους ενήλικες...

δκ

Μuseum tour with students. Target: Ancient Greece.

Καλησπερίζω φίλοι, συνάδελφοι!

Την Πέμπτη που μας έρχεται θα πάω με τους μαθητές της Α΄ Γυμνασίου στο Αρχαιολογικό Μουσείο. Ψάχνοντας λοιπόν διάφορα στο δίκτυο για το φύλλο εργασίας που ετοιμάζω, βρήκα το ακόλουθο βιντεάκι στο teachers.tv και σχετίζεται με τον τρόπο που οργανώνει κανείς μία επίσκεψη σε ένα μουσείο και τις δραστηριότητες που ακολουθούν μετά την επίσκεψη στην τάξη.

Επίσκεψη στο Βρετανικό Μουσείο, γνωριμία με την αρχαία Ελλάδα, επεξεργασία του θέματος στην τάξη

Παρόλο που αναφέρεται σε μαθητές δημοτικού, οι ιδέες, ο τρόπος οργάνωσης μαθήματος και η όλη φιλοσοφία της προσέγγισης του Μουσείου... κάλλιστα μπορούν να εφαρμοστούν και στα παιδιά του Γυμνασίου!!!
Μου άρεσε η ιδέα των παζλ με αρχαία αγγεία!!!
Θα το κάνω κι εγώ!

Μαθητοκεντρική μάθηση

Το βιντεάκι που ανέβασες, Φλώρα, είναι μια προσέγγιση για μαθητοκεντρική μάθηση, αυτή της προσομοίωσης.
Αυτή και άλλες τεχνικές για οργάνωση του μαθήματος με ενεργό εμπλοκή των μαθητών στη διαδικασία μάθησης (μεταξύ αυτών των τεχνικών και ο "ἀγὼν διττῶν λόγων"(αρχ. ελλ.) ή "διαξιφισμός" ή debate, για την οποία ρωτούσες σε κάποιο μήνυμά σου, Φλώρα) παρουσιάζονται στο βίντεο από το TeacherTube:

δκ

Oλυμπιακοί Αγώνες στο ... σχολείο μας!

Συνάδελφοι,

παραθέτω ένα μικρό βιντεάκι από την περσινή "αναβίωση Ολυμπιακών αγώνων" που πραγματοποιήσαμε στα πλαίσια του Δικτύου Σχολικής Καινοτομίας, στο άλσος που βρίσκεται δίπλα στο σχολείο μας.

Είναι μία από τις ιδέες βιωματικής προσέγγισης της Ιστορίας...

Μια ματιά

Απαντώντας σε κάποιο σχόλιο της Φλώρας, σκέφτηκα το 1929 των ΗΠΑ και τη Μεγάλη Ύφεση που ακολούθησε.
Στο νου μου στριφογύριζε η φωτογραφία της μάνας που αντάλλαξε τα λάστιχα του οχήματός της της με φαγητό, λίγα λεπτά προτού την φωτογραφίσει η Δωροθέα Λάνγκε. Τη βρήκα στο διαδίκτυο, με ένα μεταγενέστερο σχόλιο της φωτογράφου. Το παραθέτω:

"I saw and approached the hungry and desperate mother, as if drawn by a magnet. I do not remember how I explained my presence or my camera to her, but I do remember she asked me no questions. I made five exposures, working closer and closer from the same direction. I did not ask her name or her history. She told me her age, that she was thirty-two. She said that they had been living on frozen vegetables from the surrounding fields, and birds that the children killed. She had just sold the tires from her car to buy food. There she sat in that lean- to tent with her children huddled around her, and seemed to know that my pictures might help her, and so she helped me. There was a sort of equality about it. (From: Popular Photography, Feb. 1960)."



Δείτε και τον λιτό ιστοτόπο απ'όπου βρήκα το κείμενο της Λάνγκε: A Photo Essay of the Great Depression.


Πώς θα μπορούσα να εντάξω αυτές τις μαρτυρίες στο μάθημα; Τι θα ζητούσα από τα παιδιά να ερευνήσουν; Τι θα τους ζητούσα να σκεφτούν, να συζητήσουν μεταξύ τους και να γράψουν; Πώς θα τους οδηγούσα να παρατηρήσουν και να κατανοήσουν το σχόλιο της Λάνγκε (λεκτικό και μη); Πώς θα συμπλήρωνα με άλλες μαρτυρίες από άλλες οπτικές γωνίες;