Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2008

Η αμφισβήτηση οδηγεί στα καλύτερα τελικά...

Καλημέρα σε όλους.
Εν συντομία θα πω μια μικρούλα ιστορία προς απάντηση στο σχόλιο του μαθητή για το Αρκάδι. Έχω μια μαθήτρια που τα προηγούμενα χρόνια είχε αρνητική σχέση με τη μάθηση, και τώρα προσπαθεί να περάσει στην απέναντι όχθη για να δώσει πανελλήνιες. Έχοντας λοιπόν τη συνήθεια να ψέγει ό,τι έχει σχέση με τα κείμενα που πέφτουν στα χέρια της, άρχισε να κατηγορεί τον Πλάτωνα που μας πρήζει με αυτές τις ανοησίες του Πρωταγόρα (Αρχαία Γ΄ λυκείου, Θεωρητική Κατεύθυνση). Βρέθηκα σε δύσκολη θέση γιατί ήθελα να διαμαρτυρηθώ (αν μη τι άλλο). Αλλά συγκρατήθηκα και άρχισα να εξηγώ χωρίς να έχω διαβάσει τις οδηγίες του υπουργείου για τους λόγους που διαβάζουμε αυτή τη στιγμή το συγκεκριμένο μάθημα, τι ήθελε να πετύχει ο Πλάτωνας, τι μηνύματα μας μεταφέρει για το δικό μας κόσμο, πόσο σημαντική είναι δηλαδή η πολιτική αρετή σήμερα, και τι θα πει δικαιοσύνη για έναν μαθητή σύμφωνα με τον Πλάτωνα... (Αν τυχόν βοηθά κάποιον συνάδελφο να μάθει τις λεπτομέρειες ας επαναφέρει το θέμα, μια που δεν έχω χρόνο να μιλήσω για καθεαυτή την εμπειρία αυτή τη στιγμή.) Μιλούσα αρκετή ώρα. Όταν τέλειωσα, κατάλαβα αυτό που δεν είχα καταλάβει όλα αυτα τα χρόνια που διδάσκω αυτό το μάθημα: πως ο φιλοσοφικός λόγος που διδάσκονται τα παιδιά είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΧΡΗΣΤΙΚΗΣ ΑΞΙΑΣ για όλους μας! Η μαθήτρια με κοιτούσε φωτισμένη και εντυπωσιασμένη που τα αρχαία τελικά έχουν τέτοια αξία για την καθημερινή μας ζωή. Πιστεύω πως ήταν "το μόνο της ζωής μου μάθημα" και το έκανα χάρη στη γκρίνια μιας απρόθυμης μαθήτριας. Τελικά ποιοι μας κάνουν καλύτερους;
Με τη γκρίνια λοιπόν των παιδιών, ανασκάπτουμε την πραγματική αξία των μαθημάτων, τη φέρνουμε στο φως και τους την προσφέρουμε χειροπιαστή. Κι όχι αυτές τις ατάκες της στοχοθεσίας του υπουργείου. Γι' αυτό έχει μπαγιατέψει ο αέρας μας. Γιατί δεν προσφέρουμε τη ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΟΠΤΙΚΗ στα παιδιά αλλά την οπτική του υπουργείου, που είναι και ξένη οπτική.

Συνάδελφοι, συνειδητοποιώ πως με το να κάνουμε διαφορετικά μαθήματα και με το να έχουμε διαφορετικά ενδιαφέροντα ίσως ο ένας μας να μην μπορεί να παρακολουθήσει τον άλλο. Θα πάρω λοιπόν την πρωτοβουλία να βάλω ετικέτα τάξης στο μήνυμά μου, ώστε οι συνάδελφοι που ενδιαφέρονται για περαιτέρω συζήτηση να κινούνται πιο αποτελεσματικά.
Χαίρομαι που σας γνώρισα -περιμένω τα καλύτερα από αυτό το χώρο!
Καλή συνέχεια...

1 σχόλιο:

Flora είπε...

Καλή ιδέα σου Στέλλα, να βάζουμε στις ετικέτες σε ποιο μάθημα αναφερόμαστε.
Πιστεύω όμως ότι το περιστατικό που ανέφερες ενδιαφέρει κάθε φιλόλογο...

Έχω ζήσει και γω παρόμοια σκηνή, σε μάθημα φιλοσοφίας στη Γ΄ Λυκείου...
Ναι, τα παιδιά διψάνε για ... φιλοσοφία, όσο κι αν αυτό φαίνεται παράδοξο!
Την καλησπέρα μου στα Κρητικάκια!!!